Το 1911 η Καλλιρόη Σιγανού – Παρρέν, η πρώτη Ελληνίδα φεμινίστρια, Ρεθυμνιώτισσα, εμπνεύσθηκε και έγινε η πρώτη πρόεδρος του Λυκείου των Ελληνίδων για το οποίο έθεσε διττό στόχο, την «εξυπηρέτησιν της προόδου του φύλου των [γυναικών] προς υπεράσπισιν και προστασίαν αυτών και προς αναγέννησιν και διατήρησιν των ελληνικών εθίμων και παραδόσεων». Πραγματικά, στις αρχές του 20ου αιώνα, το Λύκειο των Ελληνίδων ανέπτυξε δράση εμπνευσμένη από την πίστη της Παρρέν στη χειραφέτηση των γυναικών μέσα από την παιδεία και την εργασία.
Το 1915 στα Χανιά ιδρύεται το Λύκειο των Ελληνίδων Παράρτημα Χανίων. Από τότε έως σήμερα το Λύκειο των Ελληνίδων Χανίων αγωνίζεται με πείσμα για τη θέση της γυναίκας θεμελιώνοντας το αγώνα πάνω στη μόρφωσή της. Η δράση του και η κοινωνική του προσφορά αρχίζει αμέσως μετά την ίδρυσή του και από τότε έως και σήμερα παρακολουθεί την ιστορία του τόπου, ζει τον παλμό της πόλης και εισφέρει στην παράδοση και στον πολιτισμό οργανώνοντας διαλέξεις, ψυχαγωγικά απογευματινά, αναβίωση εθίμων, παιδικούς χορούς και καλλιτεχνικές βραδιές, και εκπαιδεύοντας στους παραδοσιακούς χορούς, στην υφαντική και σε άλλες τέχνες πολλές ενδιαφερόμενες. Κύριο έργο του είναι η στήριξη της γυναίκας και του παιδιού, η μελέτη, η επιστημονική καταγραφή, η ενδυνάμωση και η διατήρηση των ελληνικών εθίμων και παραδόσεων, η προαγωγή του εθελοντισμού και της κοινωνικής αλληλεγγύης καθώς και η παροχή κοινωφελούς έργου.
Καλλιρόη Σιγανού-Παρρέν
Κρητικοπούλες, μέλη του Λυκείων των Ελληνίδων Χανίων, δεκαετία 1950